Właściwie to nie będzie klasyczna relacja od A do Z, ponieważ kiedy wstąpiłem w szeregi forumowiczów, to model był na zaawansowanym etapie budowy, więc właściwie będzie to relacja z dokończenia budowy.
Krótki rys historyczny:
Jesienią 1937r. Charkowskie Zakłady Budowy Parowozów otrzymały równolegle dwa nowe zadania: opracowanie nowego czołgu T-35 z pogrubionym pancerzem oraz opracowania czołgu z wieżami stożkowymi. Prace przebiegały bardzo wolno, ponieważ biuro konstrukcyjne zostało poddane represjom. Aresztowania objęły personel inżynierski, a szczególnie konstruktorów. Jednak w końcu 1938 r. rozpoczęła się produkcja nowego czołgu oznaczonego T-35A.
Czołg T-35A był produkowany jako następca czołgu T-35. Od swojego protoplasty różnił się głównie tym że posiadał stożkowe wieże, wzmocnione zawieszenie i większą pojemność zbiorników paliwa. zwiększono im grubość pancerza do 70mm i wszystkie wieże do 25mm. Masa czołgu wzrosła do 54ton.
Pierwsze trzy maszyny wyprodukowano w okresie luty-kwiecień 1939r., a kolejne trzy, które miały zmieniony kształt skrzyni podwieżowej w okresie maj-czerwiec 1939r.
W połowie 1939 próby poligonowe prototypów czołgów SMK i t-100 wykazały wyższość nad czołgiem t-35. co było przyczyną postanowienia Głównej Rady Wojennej ZSRR z dnia 8.6.1939 o zakończeniu produkcji T-35A.
Czołgi T-35A służyły w 67 i 68 pułku czołgów 34 Dywizji Pancernej 8 Korpusu Zmechanizowanego Specjalnego Kijowskiego Okręgu Wojskowego. Kariera bojowa rodziny czołgów T-35 była krótka i mało chwalebna. Wszystkie pojazdy utracono w pierwszych chwilach wojny, głównie z tytułu awarii. Załogi porzucały czołgi po zdemontowaniu lekkiego uzbrojenia i zniszczeniu czołgu ładunkami wybuchowymi.
Do chwili obecnej nie zachował się żaden egzemplarz T-35A.
na początek wstawię zdjęcia, które przedstawiają obecny stan:




















Obecnie jestem na etapie tworzenia gąsienic, które prezentują się tak:



ogniwa są jeszcze niewyretuszowane.