Prototyp
Pierwszy prototyp powstał w 1934 roku. Testy wykazały, że lepiej radzi sobie w terenie niż Vickers, ale ma troche niższą prędkość maksymalną. Zwiekszono w tym czasie opancerzenie czołgu do 17mm oraz wzmocniono zawieszenie, które nadal opierało się na projekcie Vickersa. Taką konstrukcję zaprobowano i w 1935 roku ruszyła seryjna produkcja pierwszych 22 egzemplarzy. Były one wytwarzane w wersji jedno- i dwuwieżowej. Wersja jednowieżowa była uzbrojona w specjalnie przystosowane działko przeciwpancerne Bofors wz. 36 37mm oraz sprzężony z nim karabin maszynowy Browning wz. 30 7,92mm. Załoga składała się z trzech osób. Uzbrojenie obsługiwał dowódca czołgu, który miał zbyt dużo obowiązków i było to jedną z wad czołgu. Wieża była skonstruowana ze szkieletu pokrytego płytami pancernymi. Obracała się ręcznie na łożysku kulkowym. W późniejszych wersjach w tylnej części wieży dobudowano niszę, w której przewożono radiostację oraz dodatkową amunicję. Czołg przwoził 80 pocisków do działka oraz 3960 naboi karabinowych. Wersja dwuwieżowa uzbrojona była w dwa karabiny maszynowe. Po kilku zmianach przyjęto na uzbrojenie karabiny Browning wz. 30 7,92mm. Wersja ta mogła pomieścić do 6000 naboi. Konstrukcja wież była zbliżona do wieży w modelu jednowieżowym. W jedenej z nich przebywał dowódca, a w drugiej załogant. W modelu jednowieżowym pełnił on rolę ładowniczego działka. Szybko jednak zrezygnowano z wersji dwuziwżowej i rozwijano tylko wersję jednowieżową.
Produkcja
Wojsko Polskie planowało wyposażenie oddziałów w 412 czołgi 7TP. Produkcja przebiegała jednak powoli na skutek przeznaczania większości funduszy na produkcję armatek przeciwpancernych. Duże znaczenie miały również informacje z Hiszpanii, gdzie sowieckie T-26 były łatwo niszczone przez lekkie armatki przeciwoancerne. W tym celu rozpoczęto prace nad ulepszoną wersją o nazwie 9TP i na pewien czas wstrzymano produkcję 7TP zmniejszając tym samym ich stan w 1939 roku o około 50 egzemlarzy. Spowodowało to ograniczenie ilości wyprodukowanych maszyn do 132. Ilość ta wystarczyła do wyposażenia dwóch batalionów (jeden w ramach Armii "Prusy", drugi w Armii "Łódź"), a 11 maszyn dwuwieżowych i 11 oddanych z fabryki już we wrześniu trafiło do obrony Warszawy. 7TP był najlepszym polskim czołgiem podczas kampanii. Był znacznie lepszy od niemieckich Pz-1 i Pz-2 oraz sowieckiego T-26 i porównywalny z Pz-3, Pz-35(t) i Pz-38(t). 7TP bardzo dobrze radził sobie w boju jeżeli tylko wróg nie miał bardzo dużej przewagi liczebnej.
Dane techniczne czołgu 7TP
Załoga: 3 osoby
Opancerzenie: przód kadłuba 13-17mm, wieża 15mm, bloki 10-13mm, góra 10mm, dół 5-9,5mm
Uzbrojenie: armata Bofors wz. 37 kal. 37mm
karabin maszynowy Browning wz. 30 kal. 7,92mm
Zapas amunicji: 80 pocisków do działa
3960 anboi do karabinu
Masa własna: 9900kg
Długość całkowita:4880mm
Szerokość: 2430mm
Wysokość: 2300mm
Prześwit: 380mm
Silnik / moc silnika: Saurer diesel VBLDb / 110KM
Maksymalna prędkość po drodze: 37km/h
Zasięg po drodze / w terenie: 160km / 130km
Głębokość brodu: 1m
Pokonywanie wzniesień: do 35°
Pokonywanie rowów (szerokość): 1,8m
Nacisk jednostkowy: 0,71kg/cm2
Pojemność baku: 130l
Zużycie paliwa droga / teren: 81 litrów na 100km / 100 litrów na 100 km
Źródło:www.1939.pl
Model czołgu 7TP który tutaj prezentuję jest z internetowego wydawnictwa ExclusiweModels. Model został przeze mnie przeskalowany z 1/72 na 1/50.
