Działo to opracowane zostało w Biurze Konstrukcyjnym Zakładów Kirowskich (LKZ) w Leningradzie pod kierunkiem głównego konstruktora N.S.Popowa i w drugiej połowie lat siedemdziesiątych, po uruchomieniu produkcji seryjnej, trafiło na wyposażenie wojsk. W roku 1977'otrzymały je jednostki artylerii radzieckiej (w pierwszej kolejności bataliony artylerii ciężkiej odwodów naczelnego dowództwa). Po raz pierwszy zaprezentowano je publicznie podczas defilady wojskowej na Placu Czerwonym w Moskwie w 1985 roku. Samobieżne działo 2S7TI0N" zbudowane jest w układzie bezwieżowym. Podwozie to specjalna konstrukcja, której zasadnicze elementy (koła napędowe, koła jezdne, koła napinające, rolki podtrzymujące górną gałąź gąsienicy, gąsienica, wahacze, wałki skrętne i amortyzatory) zostały zapożyczone z czołgu T-80. 203,2 mm bruzdowana armata 2A44 o masie 14 550 kg ustawiona jest w tylnej części nadwozia. Odłamkowo-burzący pocisk 3W0F34 o masie 110 kg wystrzeliwany jest z tej armaty z prędkością początkową 960 m/s na odległość 37 500 m. Pocisk z napędem rakietowym znajdujący się w jednostce ognia ma donośność do 55 000 m. Bezpośrednio na pojeździe przewożone są 4 kompletne naboje (pociski razem z ładunkami miotającymi), są one umieszczone w specjalnych gniazdach znajdujących się w tylnej części wozu. Szybkostrzelność armaty sięga 3 strzałów w czasie 2 minut. Załoga złożona z 7 osób w czasie marszu zajmuje miejsca następująco: dowódca, działonowy i mechanik-kierowca siedzą w przedniej, opancerzonej kabinie, pozostali czterej żołnierze znajdują się w oddzielnym, również opancerzonym i zamkniętym przedziale, między przedziałem silnikowym (usytuowanym bezpośrednio za przednią kabiną) a podstawą i łożem armaty. Czas potrzebny do przejścia z
położenia marszowego w bojowe (i odwrotnie) wynosi 10 minut. W
celu zredukowania odrzutu po wystrzale, z tyłu wozu opuszczany jest i
zagłębiany w grunt lemiesz, dodatkowo dla zwiększenia stabilności
nadwozia na grunt opuszczane są także koła napinające gąsienice. W
roku 1983 działo zostało zmodernizowane. Szybkostrzelność
zwiększona została do 5 strzałów w ciągu 2 minut, a zapas wożonej
amunicji wzrósł do 8 nabojów. Zamontowano przeliczniki danych do
prowadzenia ognia i zwiększono przebieg gwarancyjny wozu.
Zmodernizowany model działa otrzymał oznaczenie 2S7M. Samobieżne
działo 2S7"PION" może strzelać pociskami z ładunkiem jądrowym.
Działa te znajdują się również na uzbrojeniu Sił Zbrojnych RP.
Dane taktyczn o-techniczne:
Długość całkowita: 13 100 mm
Szerokość: 3 380 mm
Wysokość: 3 000 mm
Prześwit: 400 mm
Masa: ok. 46 000 kg
Załoga: 7 osób
Uzbrojenie: armata 2A44kal. 203,2 mm
Silnik: wysokoprężny W-46-1 o mocy 780 KM
Prędkość maks.: 50 km/h
Model mieści się na niecałych 3 kartkach A4 (dla porównania BRDM na jednej) z czego 2/3 kartki to układ jezdny.
Tyle było jeszcze zrobione rano:
Komplet 28 kół jezdnych, nie całkiem skończonych:
*To oczywiście skala 1:72*
Co do pactry, rzeczywiście uzyskasz ładniejszą powierzchnię ale pamiętaj że woda z farby może Ci odkształcić powierzchnię modelu. Nakładaj ostrożnie i dokładnie rozprowadzaj a nie powinno być problemu 
