Forum Modelarskie

Witam.
Nie napalajcie się za bardzo , bo pierwsze zdjęcia z budowy będą po świętach . Teraz jest tylko wstęp dla podgrzania atmosfery .

Model Mustanga w solidnym, wielkim pudle, to tak naprawdę model firmy Airfix. Te same wypraski, lecz inny zestaw kalkomanii.



237 części przy skali 1:24 nie zwala na kolana, ale mało to też nie jest . Natomiast wielkość całego modelu ... . No cóż , będzie co złapać w rękę - długość 40,9 cm, rozpiętość skrzydeł 46,9 cm mówi samo za siebie.
Model ma wszystkie powierzchnie sterowe ruchome, ruchomą osłonę kabiny, chowane podwozie, pod ruchomymi osłonami uzbrojenie w skrzydłach, makiety karabinów z taśmami amunicyjnymi. Makieta silnika (mimo, że to dość stary model) jest zdecydowanie lepiej opracowana niż w nowych modelach Trumpetera w tej samej skali.
Czego można się spodziewać, zobaczcie we fragmentach instrukcji montażu:



Na razie tyle

no to juz masz jednego kibica bede czekac z niecierpliwoscia na pierwsze zdjecia i opis, zapowiada sie ciekawie. ja teraz juz tylko czekam az przyjdzie moj bolid Ferrari pozdrawiam r-t

No co ja będę dużo mówił sam wiesz, że jestem typowy kartonowiec i plastikami się generalnie nie interesuje.
No właśnie ale od każdej reguły są wyjątki i to jest jeden z nich

Tutaj chyba też wiesz czego możesz sie spodziewać

Co do prezentacji jaka mi zafundowałeś.... pozwól że się powtórzę....

Podłoga i ścianka za fotelem, wstępnie zagruntowana farbką Interior Green (Tamiya):



Poniżej fotki z budowy Merlina. Tu jeszcze nie ma nawet połowy elementów . Malowane pędzelkami, metalizerami Model Master i akrylami Tamiya. Tam gdzie nie widać farby, będzie jeszcze coś doklejone. Tam gdzie trzeba coś dokleić i farba jest, będę tę farbę delikatnie zdrapywał pod punkt klejenia.



Model Master:
blok silnika - polished steel
obsada rur wydechowych i rury - burn steel
małe elementy przy przewodach - polished alluminium
Tamiya:
przewody pod rurami wydechowymi - czarny półmat
rdza na rurach - hull red

Jeszcze dużo pracy potrzeba żeby go skończyć. Jak narazie idzie bezproblemowo. Ale będą, bo sygnały już są. Śmigło z wałem trzeba skleić i obsadzić w silniku przed zamknięciem silnika od góry. Przed tą operacją trzeba cały zespół śmigła pomalować. To później stworzy duży problem w trakcie malowania całego płatowca. Poradzę sobie .
Napewno nie jest to model dla początkujących.

Pozdrawiam

Nie znam się na plastikach, ale to co pokazałeś jak dla mnie jest boskie

co tu dużo pisać, jak dla mnie to bomba

Jakoś mi ten temat uciekł. Pozostaje życzyć na nowy rok czasu tyle co by to skończyć kiedyś
A tak swoją drogą jeśli będziesz otwierać zasobniki amunicji i pokrywy km-ów to sporo się narobisz z samoróbkami. Tak to przynajmniej w instrukcji wygląda.

Smoku, w przedziale uzbrojenie podłubać trzeba będzie - do zrobienia. Gorzej jest z wnękami podwozia. Zasadniczo ich nie ma (nie licząc otworów), ale jest proste wytłumaczenie tego stanu rzeczy - Airfix tak to rozwiązał, żeby podwozie chowało się bez problemu. Jeśli zacznie się dorabiać elementy wnętrza, to kół nie schowasz. Innymi słowy, "albo rybki, albo akwarium" . Widocznie były jakieś problemy techniczne przy opracowywaniu form - trzeba pamiętać, że seria tych modeli została opracowana na 40-to lecie Bitwy o Anglię, więc jakby nie liczyć parę lat już minęło od premiery . Mam jeszcze z tej serii w magazynku Hurricane'a i Me-109 E, w których podwozie nie jest chowane (przynajmniej nie wyłapałem takiej możliwości).
Mimo pewnych niedociągnięć gwarantuję, że efekt końcowy będzie całkiem przyzwoity .

Pozdr.

Prawa strona silnika:



Teraz czas nadszedł na cały zespół śmigła. Inaczej nie zamknie się silnika od góry - tak to zostało wymyślone w tym modelu. Prace nad śmigłem trwają, troszkę czasu na to potrzeba

Miałeś rację Radzio że ten model jest obłędny
Wrażenie to potęguje fakt, że to jest dość wiekowa już forma.

Śmigło - "pikuś", poszło jak po maśle, ale kołpak ... "PIEKŁO I SZATANI"
Kołpak składa się z dwóch części. Szkoda k#?*a , że nie mają tej samej średnicy. Ale to można jeszcze przeżyć. Jeszcze gorzej, że nie mają takich samych osi symetrii, więc wiecie ...
Jak już skleciłem to do kupy, odtłuściłem i zaszpachlowałem, przyszedł czas na szlifowanie. Papierek 1200 , kilka ruchów i ... szpachla odpadła . I co z tym zrobić ? Spróbować jeszcze raz i jeszcze raz i jeszcze ... W końcu jakoś się udało, marnie bo marnie , ale jest (ślady szpachli będzie widać wyraźnie, co prawda nie na dzisiejszych zdjęciach). Czas na malowanie. Myśle sobię, co tam będę "nicował" pędzelkiem, mam spray Tamiya w kolorze żółtym, prysnę ze trzy razy i będzie OK. Prysnąłem - raz i drugi. Następnęgo dnia, po wyschnięciu farba zlazła pod palcem. A przecież jest na bazie acetonu, mocny i trwały. A na kołpaku nawet śladu nie było po reakcji z farbą.
Koniec końców, jakoś sobie poradziłem, chociaż zajęło mi to ponad tydzień. Ocenę słowną całej pracy przy kołpaku daruję sobie, bo ... tak bluzgać w miejscu publicznym nie wypada



Często widzę zdjęcia modeli samolotów amerykańskich z charakterystycznymi otarciami farby na krawędziach natarcia śmigła. W zasadzie prawie każdy wali takie ślady zużycia na potęgę. Myślę sobie - może ja też. Ale ... mam monografię Mustanga, do tego numer "Modelmanii" dotyczący Mustanga i na żadnym zdjęciu nie widać takich otarć. Popatrzyłem jeszcze w Modelmanii dotyczącej P-38, w końcu też amerykański. Zdjęć od cholery , a odprysków farby na śmigłach nie ma. Daje troszkę do myślenia, więc u mnie też nie ma odprysków.
Pozdr.

No to z ciebie naprawdę niezła fachura jest. Tyle problemów, a efekt

Nie sądziłem, że to będzie takie bydle wielkie! Teraz mam jakieś porównanie skali wielkości przy Twojej ręce, no i do tego wykonanie.

Piterski, zobaczysz później, są miejsca gdzie widać użycie szpachli (mam wrażenie, że sama szpachla trzyma się na farbie ). Naszczęście nie ma takich miejsc dużo i są mało widoczne. Ale są, niestety.
Czesiu, wielkie bydle, to fakt. Biorąc pod uwagę, że mam coś około 183-185 cm wzrostu (w zależności od miarki) i łapki proporcjonalne do wielkości reszty, to skala przemawia jeszcze bardziej