[Relacja] Sd.Kfz 250/1 (alt) Modelik
: 2009-04-09, 12:55
Witam w kolejnej relacji. Tym razem wybór padł na coś z gąskami.
Okładka, przykładowe rysunki i arkusze.
Krótki rys historyczny:
W drugiej połowie lat trzydziestych rozpisany zostaje konkurs na nowy półgąsienicowy transporter rozpoznawczy, mający stanowić uzupełnienie dla tzw. dużego transportera Sd Kfz 251. Podobnie jak poprzednio i tutaj postanowiono wykorzystać podzespoły budowanego już transportera półgąsienicowego - wykorzystano podwozie Zgkw 1 ton D7p (Sd Kfz 10) produkowanego przez zakłady Demag.
Pierwszym zbudowanym pojazdem był wzorzec dla opancerzonych pojazdów rozpoznawczych i transportera amunicji dla nowo formowanej artylerii szturmowej. Nowy pojazd oznaczony jako D II3 zbudowano przez skrócenie podwozia transportera Demag o jedną parę kół nośnych.
Zabudowana na normalnym podwoziu nadbudówka pancerna była zbyt ciężka i pojazd był mało ruchliwy, chociaż zastosowane grubości blach były niewielkie i nie zalecano stosowania pojazdów bezpośrednio pod ostrzałem nieprzyjaciela.
W końcu w czerwcu 1941 roku ruszyła produkcja nowego lekkiego transportera opancerzonego oznaczonego jako Sd Kfz (gerat 89) 250. Od października 1943 roku rozpoczęto produkcje zmodyfikowanej wersji pojazdu oznaczonej jako "neu". Od poprzednika różniła się nowym, mniej skomplikowanym ułożeniem blach pancerza.
Sd Kfz 250 produkowano w 12 standardowych wersjach różniących się przeznaczeniem i wyposażeniem.
Zbudowano ogółem ponad 12 000 egzemplarzy wszystkich wersji.
Pojazdy służyły do końca wojny w jednostkach grenadierów pancernych, saperów i jednostkach rozpoznawczych. Najpopularniejszy pojazd tego typu to Sd Kfz 250/3 o nazwie własnej "GREIF" używany przez marszałka E.Rommla w Afryce jako pojazd sztabowy.
Model przedstawia pojazd w malowaniu 6 dywizji pancernej z okresu walk pod Kurskiem w lipcu 1943 roku.
Jak narazie idzie bez zgrzytów. Zlepiłem wannę kadłuba. Nastepnie pod nóż pójdą podłoga i przegroda czołowa.
Do zobaczenia niebawem.
Pozdrawiam.
Okładka, przykładowe rysunki i arkusze.



Krótki rys historyczny:
W drugiej połowie lat trzydziestych rozpisany zostaje konkurs na nowy półgąsienicowy transporter rozpoznawczy, mający stanowić uzupełnienie dla tzw. dużego transportera Sd Kfz 251. Podobnie jak poprzednio i tutaj postanowiono wykorzystać podzespoły budowanego już transportera półgąsienicowego - wykorzystano podwozie Zgkw 1 ton D7p (Sd Kfz 10) produkowanego przez zakłady Demag.
Pierwszym zbudowanym pojazdem był wzorzec dla opancerzonych pojazdów rozpoznawczych i transportera amunicji dla nowo formowanej artylerii szturmowej. Nowy pojazd oznaczony jako D II3 zbudowano przez skrócenie podwozia transportera Demag o jedną parę kół nośnych.
Zabudowana na normalnym podwoziu nadbudówka pancerna była zbyt ciężka i pojazd był mało ruchliwy, chociaż zastosowane grubości blach były niewielkie i nie zalecano stosowania pojazdów bezpośrednio pod ostrzałem nieprzyjaciela.
W końcu w czerwcu 1941 roku ruszyła produkcja nowego lekkiego transportera opancerzonego oznaczonego jako Sd Kfz (gerat 89) 250. Od października 1943 roku rozpoczęto produkcje zmodyfikowanej wersji pojazdu oznaczonej jako "neu". Od poprzednika różniła się nowym, mniej skomplikowanym ułożeniem blach pancerza.
Sd Kfz 250 produkowano w 12 standardowych wersjach różniących się przeznaczeniem i wyposażeniem.
Zbudowano ogółem ponad 12 000 egzemplarzy wszystkich wersji.
Pojazdy służyły do końca wojny w jednostkach grenadierów pancernych, saperów i jednostkach rozpoznawczych. Najpopularniejszy pojazd tego typu to Sd Kfz 250/3 o nazwie własnej "GREIF" używany przez marszałka E.Rommla w Afryce jako pojazd sztabowy.
Model przedstawia pojazd w malowaniu 6 dywizji pancernej z okresu walk pod Kurskiem w lipcu 1943 roku.
Jak narazie idzie bez zgrzytów. Zlepiłem wannę kadłuba. Nastepnie pod nóż pójdą podłoga i przegroda czołowa.



Do zobaczenia niebawem.
Pozdrawiam.